going nowhere..

από τα παιδικά μου χρόνια θυμάμαι μόνο τις διαδρομές με το λεωφορείο..διαδρομές κ "ταξίδια" που ανυπομονούσα να αρχίσουν όμως τελείωναν γρήγορα χωρίς να με βγάζουν πουθενά..πάντα βρισκόμουν μόνο μερικά χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι μου κ όμως ποτέ μέχρι σήμερα δεν βρήκα το κουράγιο να πάω κ πιο πέρα.ο φόβος για το άγνωστο,ο φόβος του ρίσκου.τί είδα;τί έζησα;τί κατάφερα;βρίσκομαι ακόμα εδώ κ το ταξίδι της ζωής μου φαντάζει ακόμα πιο μικρό πριν καν αρχίσει.απομένει ένας χρόνος κ μερικοί μήνες μέχρι να ξεκινήσει όμως....θέλω να ταξιδέψω τελικά;;;το ταξίδι προυποθέτει γνώσεις που δεν κατέχω κ δεν είμαι πρόθυμη να αποκτήσω.θέλω να πέσω κ να ξανασηκωθώ!θέλω να χτυπήσω κ όμως να συνεχίσω να παίζω!θέλω να πληγωθώ για να νιώσω ότι ζω..ποια είναι η ευτυχία που μου προσφέρουν μέχρι τώρα;μέσα στα πανάρχαια βιβλία τους πού είναι η ευτυχία που αποζητώ;γιατί να την μετράνε κ αυτήν με αριθμούς;γιατί το παν να είναι τα υλικά αγαθά κ εν μέρει τα χρήματα κ γιατί το υπέρτατο αγαθό της παιδείας να έχει να κάνει αποκλειστικά κ μόνο με δουλειά,χρήματα,κοινωνική καταξίωση κ για μια ακόμη φορά αριθμούς;!ποιος από όλους αυτούς που συνθέτουν νόμους κ διατάξεις γνωρίζει τη ζωή από πρώτο χέρι;η κλίμακα στην οποία μετριέται η ευτυχία κ η ζωή είναι εντελώς διαφορετική από τη δική μου.εμένα μιλάει για ανθρώπινες σχέσεις κ συναισθήματα.για γνώσεις κ εμπειρίες που μόνο μέσα από ταξίδια κ ρίσκα μπορεί κανείς να νιώσει.το κανονικό είναι κ το αποδεκτό,είναι το δήθεν φυσιολογικό.λυπάμαι κ πάλι εμένα που δεν είμαι φυσιολογική.που δεν φτιάχτηκα όπωςε αυτοί θα ήθελαν.που δεν σκέφτομαι όπως σκέφτονται.που το φυσιολογικό για μένα είναι το "ανώμαλο" κ το "ιδιαίτερο" για εκείνους.λυπάμαι που η κάθε μου λέξη κ πράξη φτάνει στα αυτιά κ στα μάτια τους ως προβληματική.λυπάμαι που πριν καν μάθω να ζω μου κάρφωσαν μια ταμπέλα στο μέτωπο με διάφορους κοσμητικούς χαρακτηρισμούς.με το σημάδι που για πάντα θα υποδηλώνει την άρνηση μου για υπακοή κ συμβιβασμό.την απροσαρμοστιά μου.απ'την άλληη χαίρομαι όμως που δεν σας έμοιασα κ δεν με κάνατε παιχνίδι σας κ αν αυτό που εσείς αποκαλείτε ευτυχία εγώ το αποκαλλώ φυλακή είναι γιατί εγώ είμαι άνθρωπος ενώ εσείς ούτε καν ζώα.καλή σας μέρα κ καλή τύχη!