Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2008

είναι οι σιωπές κ όχι τα λόγια που πονάνε ή ψεύτικα λόγια κ απροσαρμοστιά.

βαρέθηκα τα ψεύτικα λόγια,τα λόγια γεμάτα πάθος κ αγάπη δίχως όμως ουσία.τί είναι αληθινό σ'αυτή τη ζωή κ τί ουτοπία?κουράστηκα να προσπαθώ κάθε μέρα για ένα καλύτερο αύριο,με κούρασαν τα μεγάλα λόγια κ οι μικρές σιωπές.ποιος έχει καταλάβει τί αξίζει περισσότερο?όλο λόγια λόγια λόγια!!κανείς δεν εκτιμά τη σιωπή.γιατί απλά πώς να πω όλα αυτά που θέλω?πώς να πω σ'αγαπώ όταν δεν θα σημαίνει τίποτα μπροστά σε αυτά που πραγματικά νιώθω.?μια λέξη είναι ταυτοχρόνως τόσο μικρή μα κ γεμάτη όμως δεν σε αντιπροσωπεύει.μπορείς να μιλάς κ να κρίνεις τα πάντα σαν να ξέρεις μα στο τέλος να μην μπορείς να τα κάνεις πραγματικότητα.η πράξη από την θεωρία απέχουν πιο πολύ απ'όσο νομίζεις φίλε μου..παρακαλώ,διεκδικήστε αυτά που μπορείτε να έχετε κ μην λέτε περισσότερα απ'όσα έχετε τη δυνατότητα να υλοποιήσετε.μην γεμίζετε τα στόματα κ τις ψυχές σας με μεγάλα λόγια,αφήστε χώρο κ για συναίσθημα κ πράξεις,δεν είναι όλα λέξεις.είναι εκφράσεις,ματιές,αγκαλιές,
φιλιά,χειραψίες..είναι ανθρώπινη ουσία..ανθρώπινη επαφή γιατι τα λόγια δεν καλύπτουν κανένα κενό,μόνο μπερδεύουν.επίσης,δεν εκφράζεις την αγάπη σου με υλικά αγαθά.είναι προτιμότερο να πεις "σ'αγαπώ" παρά να αγοράσεις ένα δαχτυλίδι ή κάτι ανάλογο.όπως κ στα μικρά παιδάκια δεν πρέπει να εκφράζεις την αγάπη σου ρε μάνα με παιχνίδια κ γλυφειτζούρια αλλά με μια αγκαλιά κ ένα φιλί.όλα τα παιδιά μεταφράζουν την αγάπη όπως τη δέχονται από τους γονείς τους κ το συγγενικό τους περιβάλλον διότι αυτοί είναι πιο κοντά από οποιονδήποτε άλλο στα πρώτα χρόνια της ζωής τους.βαρέθηκα να βλέπω μανάδες να αγαπούν τα παιδιά τους υλικά!!βαρέθηκα να βλέπω ανθρώπους να συμπεριφέρονται έτσι!θέλω να δω ειλικρίνεια,θέλω να νιώσω αγάπη,ασφάλεια κ ζεστασιά.με κούρασαν τα ψεύτικα σας λόγια,οι ψεύτικες πράξεις σας..χαίρομαι που δεν σας έμοιασα λυπάμαι που σας έζησα..
θα συνεχίσω να διεκδικώ θαύματα που δίνουν τα χασίσια κ παραισθήσεις όσων ζουν στις φυλακές κ ας χαθώ.θα έχω νιώσει άνθρωπος μέσα στη ζούγκλα που δημιουργήσατε..όσοι κατηγορείτε τους ναρκομανείς ή τους μαστούρες αναρωητθείτε πρώτα γιατί έφτασαν εκεί το ίδιο ισχύει για κάθε κοινωνικά αποκλεισμένο κ απροσάρμοστο.το ίδιο κ για εμένα...

1 σχόλιο:

Lost Child είπε...

Επειδή πολύ απλά απελπίστηκαν. Και είχαν όλο το δίκιο με το μέρος τους.
Όμως παραιτήθηκαν.
Αν δεν μάχεσαι για κάτι δεν πρόκειται ποτέ να το αποκτήσεις.

Νικόλας Άσιμος

Νικόλας Άσιμος
"Ελπίζω κάποτε ν' ακουστώ μέσα στο φαλημέντο του κόσμου..."