Αγάπη..

Τί είναι η αγάπη? Ποιος ξέρει τάχα να σου πει?

Όλοι πιστεύουμε ότι την έχουμε βρει, ειδικά όταν συναντάμε τον πρώτο και τελευταίο μας μεγάλο έρωτα. Αυτός είναι που μας σημαδεύει για το υπόλοιπο της ζωής μας, μας διαμορφώνει και μας κάνει αυτό που θα είμαστε στη συνέχεια. Δεν ξέρεις πόσο μπορεί να κρατήσει, αλλά σίγουρα θα αφήσει το σημάδι του και σχεδόν πάντα εμείς θα απορροφήσουμε τα αρνητικά του στοιχεία, αντί για τα θετικά του. Όπως λέει κι ένα τραγούδι, "Είχα πει πως θ' αλλάξω κι όσο αλλάζω σου μοιάζω..". Αυτό συμβαίνει τελικά.. Δίνουμε τα πάντα, ξεπουλάμε τον ίδιο μας τον εαυτό σε μια εξευτελιστική τιμή μόνο και μόνο γιατί δεν έχουμε μέτρο σύγκρισης και πιστεύουμε πως βρήκαμε τον άνθρωπό μας με την πρώτη προσπάθεια(ή και χωρίς προσπάθεια.. απλά ήρθε από κει που δεν το περιμέναμε!). Αφήνεσαι, δίνεις ψυχή και σώμα σε κάποιον που αύριο μπορεί να σε πετάξει απλά και μόνο γιατί βρήκε κάτι "καλύτερο". Υπομένεις και επιμένεις τα πάντα σαν την ύψιστη πράξη αγάπης και ποτέ δε φεύγεις γιατί πρώτα δεν θες να πληγώσεις τον άνθρωπο σου και δεύτερον δεν πιστεύεις ότι θα το αντέξεις. Είναι τόσο περίεργο πράγμα το να αγαπάς.. κάνεις τα πάντα, ρισκάρεις τα πάντα και δεν το σκέφτεσαι καν, πόσο μάλλον τις συνέπειες και το μετά, γιατί είσαι τόσο γεμάτος από όνειρα και ελπίδες για το μέλλον σας(!) που ξεχνάς και αδιαφορείς για οτιδήποτε άλλο, ακόμα και το μέλλον σου παύει να είναι πιο σημαντικό από το μέλλον σας. Πού πηγαίνει ο εγωισμός και η λογική μας σε τέτοιες περιπτώσεις άραγε ? Είναι λες και εξαφανίζεται από προσώπου γης! Για την αγάπη και τον έρωτα τα κάνεις όλα, ταξιδεύεις, ξοδεύεις τρελά ποσά σε διάφορα, ρισκάρεις τη σχέση σου με τους γονείς, τις παρέες σου, τα αδέρφια σου, ρισκάρεις το μέλλον σου.. παρατάς τα πάντα για έναν άνθρωπο και μόνο, μέχρι που την πατάς και ξαφνικά σιγά σιγά συνειδητοποιείς ότι όλα αυτά ήταν αν όχι λάθος, τουλάχιστον υπερβολικά και ότι δεν τα έπραξες εσύ, αλλά ένας ξένος, ο άλλος σου εαυτός που δεν υπολογίζει τίποτα και κανέναν! Εκεί έρχεται μια μέρα στη ζωή σου που αναρωτιέσαι αν τελικά τα έκανες όλα σωστά ή όχι.. κανείς δε θα σου πει όμως, αλλά τουλάχιστον για εκείνο το μικρό ή μεγάλο χρονικό διάστημα ένιωσες ότι είχες τα πάντα! Ότι μπορούσες να κάνεις τα πάντα! Ένιωσες ότι αγαπούσες και σε αγαπούσαν αληθινά και αυτό έχει σημασία! Αυτό το συναίσθημα ό,τι κι αν γίνει θα μείνει αναλλοίωτο στο χρόνο, όσο και αν σε πλήγωσε μετά.. Σημασία στη ζωή έχει να τη ζεις! Να ρισκάρεις και να φτάνεις στα άκρα, γιατί μόνο τότε θα μπορέσεις κάποτε να πεις ότι κάτι έκανες και συ στη ζωή σου και μόνο τότε θα έχεις να λες ιστορίες στους νεότερους.. Η αγάπη είναι τα πάντα κι αν σε πληγώσει μία και δύο και τρεις φορές, μην το βάλεις κάτω και συνέχισε να αγαπάς, να δίνεις και να δίνεσαι και ας πονάς στο τέλος.. Ο πόνος είναι αυτός που σου δείχνει ότι είσαι ζωντανός..