Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2009

Οικογένεια

Τί είναι η οικογένεια ;
Είναι το πρώτο και βασικότερο κύτταρο ενός ζωντανού οργανισμού που λέγεται κοινωνία.. είναι το πρώτο και το τελευταίο στάδιο της ζωής κάθε ανθρώπου, είναι μια όμορφη και μια άσχημη εμπειρία ταυτοχρόνως, είναι πολλά πράγματα μαζί μα κυρίως είναι η αρχή του τέλους κάθε ατόμου.
Πώς μπορεί μέσα σε μια τόσο νοσηρή κοινωνία να υπάρχουν υγιείς πυρήνες και κύτταρα, όπως είναι η οικογένεια ;
Καλώς ή κακώς και είτε το δεχόμαστε είτε όχι, η αλήθεια είναι πως μέσω της οικογένειας διαιωνίζονται όλα τα στερεότυπα και οι προκαταλήψεις.
Η οικογένεια αποτελεί τον κύριο τρόπο μεταβίβασης του ιδεολογικού ύποβαθρου της αρρωστημένης αυτής κοινωνίας, του αδυσώπητου και σαθρότατου αυτού συστήματος που δεν αφήνει περιθώριο αναπνοής και εξέλιξης στα άτομα που περικλύονται μέσα σε αυτό.
Η εκκλησία αναγνωρίζει την ύπαρξη της οικογένειας μόνο μέσα από το γάμο και των εικονικών αυτών όρκων που δίνονται μεταξύ δύο ατόμων, του διαφορετικού πάντα φύλου καθώς η ομοφυλοφιλία για τη θρησκεία αποτελεί την ανωμαλία της φύσης και την τιμωρία μας από το θεό(!)., οι οποίοι όρκοι καταπατώνται καθημερινά ακόμα και στα πιο απλά πράγματα, μέχρι που στο τέλος αναιρείται πλήρως η φράση "Ους ο Θεός συνέζευξε, άνθρωπος μη χωριζέτω" από τα ποσοστά διαζυγίων που υπάρχουν.
Πώς θα έχουμε ελεύθερους και σκεπτόμενους πολίτες στον κόσμο αν το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνουν ακόμα και αν δεν είναι από τη φύση του νοσηρό, το αναγκάζει το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο να γίνει μακροπρόθεσμα ;
Ακούω πολιτικους, καθηγητές, δημοσιογράφους και κάθε είδους ειδήμονες να γκρινιάζουν και να λένε ότι η οικογένεια, ο πυρήνας αυτής της κοινωνίας νοσεί και γι' αυτό πολλά παιδιά οδηγούνται σε ακραίες πράξεις ή στην υιοθέτηση ακραίων ιδεολογιών. Μα ποιος από αυτούς τους ειδήμονες έζησε ενδοοικογενειακή βία, ποιος από αυτούς έζησε φτώχεια, έλλειψη συναισθημάτων, απώλεια του ενός γονέα, ψυχική και σωματική βία από κάποιον πατριό κ.ο.κ;
Ποιος έπεσε θύμα των καταστάσεων ;
Σίγουρα όχι κανένας αλλά κατά 90% όχι αυτοί που βγαίνουν και διαλαλούν τις ιδέες τους λες και είναι τίποτα σπουδαίοι άνθρωποι που μπορούν να κρίνουν και να μην κρίνονται, που θα δώσουν λύση σε όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κάθε άνθρωπος.
Και στην τελική η αντίδραση αυτή των παιδιών εκείνων κάθε άλλο παρά λανθασμένη είναι, διότι αν δεν αντιδρούσαν τότε αυτό θα σήμαινε πως το νοσηρό αυτό σύστημα θα μας είχε καταστήσει εγκεφαλικά και κριτικά νεκρά άτομα, όμως όχι! Εμείς εξακολουθούμε να αντιδρούμε, να αντιστεκόμαστε και να αναγνωρίζουμε τα λάθη των άλλων προσπαθώντας να τα διορθώσουμε.
Αυτό φανερώνει ότι υπάρχουν οι βάσεις για εξέλιξη, για βελτίωση..
Το μόνο που μένει είναι να αλλάξει η έννοια της οικογένειας ως ο θεσμός που τώρα είναι.
Οικογένεια σημαίνει όταν γυρνάς το βράδυ στο σπίτι από τη δουλειά να είναι εκεί ο άνθρωπός σου και να σε περιμένει δίχως απαιτήσεις και εγωισμούς, οικογένεια είναι να φέρεις στη ζωή ένα παιδί με τον άνθρωπο που αγαπάς και να τον βλέπεις να μεγαλώνει ελεύθερος, να τον βοηθάς να κάνει τα πρώτα του βήματα και να του αφήνεις το περιθώριο να αποφασίσει τι δρόμο θα ακολουθήσει στη ζωή του, να μην τον περιορίζεις με τα δικά σου θέλω και με το "εγώ" σου, να του τονίζεις το λάθος, αλλά ταυτόχρονα να του επισημαίνεις και το σωστό και ίσως και να τον επιβραβεύεις γι' αυτό, να του επιτρέπεις να είναι αυτό που θέλει και όχι αυτό που εσύ θα ήθελες να είναι, να είσαι ο πρώτος άνθρωπος στη ζωή του που θα τον αποδεχτεί όπως είναι και δεν θα τον περιθωριοποιήσει όπως κι αν είναι, να του λες κάθε μέρα πόσο τον αγαπάς και πως άλλο τόσο αγαπάς και τον άνθρωπο με τον οποίο τον φέρατε στη ζωή... γιατί η οικογένεια ευτυχώς δεν αποτελείται από ένα άτομο αλλά από δύο και για να συμβαίνει αυτό πρέπει η οικογένεια να είναι κάτι που και οι δύο επιθυμούν και όχι μόνο ο ένας από τους δύο..
Στην ομάδα αυτή θα πρέπει όλα τα άτομα που την αποτελούν να είναι παρόν σε κάθε της βήμα...
Αλλιώς η οικογένεια θα εξακολουθεί να αποτελεί παρακλάδι του συστήματος που καθημερινα μας καίει την ψυχή και μας σκορπάει εδώ κι εκεί όπως ο άνεμος τη γόπα απ' το τσιγάρο..
Καλό βράδυ λοιπόν και καλή χρονιά.. εύχομαι το 2010 να φέρει ωραίες αλλαγές προς το καλύτερο και λέξεις όπως οικογένεια να αλλάξουν σημασία και εκείνοι που εκπροσωπούν το θεσμό να αλλάξουν στάση και να αυτή να μην καθορίζεται μόνο από το στυλ της καρέκλας τους, όπως είχε πει κάποτε η γώγου..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Νικόλας Άσιμος

Νικόλας Άσιμος
"Ελπίζω κάποτε ν' ακουστώ μέσα στο φαλημέντο του κόσμου..."